Znowu tylko przymknęła oczy, słysząc charakterystyczny świst, a potem plaśnięcie mokrego ciała o podłogę. Tym razem jednak nie doszło do zabójstwa. Poszedł tylko palec.
- Tak – powiedziała zaciskając szczęki i skupiając całą silną wolę na napastniku. Tak naprawdę nie mieli żadnego wyboru, to co otrzymali to jedynie odroczenie wyroku. Ciężko było jej uwierzyć, żeby puścił ich wolno nawet gdyby przynieśli mu ze stu innych. Chyba że faktycznie był typem socjopaty. Nadal jednak nie rozumiała co on sam z tego miał, zamiast pieniędzy oczywiście. Jego monolog nie miał też sensu. Wydarzenia na placu to świeżynka. Wątpliwe, żeby rządy miały cokolwiek zaplanowanego, nawet zakładając, że każdy z nich posiadał tajną jednostkę black ops. To musieli być prywatni agenci, ale wszystko działo się tak szybko. Ktoś to musiał to zaplanować albo miał doświadczenie. Pierwsze podejrzenia padały oczywiście na profesora ale nie było sensu wybiegać teraz tak daleko w przyszłość.
- Skoro mamy być już wspólnikami… – zaczęła ostrożnie, wpatrując się w tłumik, gotowa zamilknąć momentalnie, gdyby nie spodobało się to jej rozmówcy. – przydało by się więcej informacji. Gdzie mamy się spotkać? Jaką mamy gwarancję bezpieczeństwa, nie tylko od Ciebie? Do czego są wam tak naprawdę potrzebni ci ludzie?
Nie mogła się pozbyć wizji niczym z filmów. Osób rozcinanych w prosektorium w celu rozwijania wojskowej „medycyny” i innych wynalazków godnych doktora Mengele. Nie zamierzała dostarczać kolejnych świnek laboratoryjnych. Warto było jednak wiedzieć jak duża jest ta Hydra, zanim zacznie się jej odcinać łby.