Cytat:

Napisał Lavandula Dzięki Keth za szansę dla kogoś bardziej zielonego niż trawa na wiosnę

Nie ma za co, popracujemy wspólnie nad tym, żebyś dotrwała przynajmniej do końca prologu, a lekcje rozpoczniemy już dzisiaj.

Najpierw kilka słów o psionikach tak ogólnie. Są wynaturzeniem, w dodatku śmiertelnie niebezpiecznym. Ich przesycone mocą Osnowy umysły są łakomym kąskiem dla demonicznych bytów zamieszkujących ów równoległy wymiar. Imperium zaciekle zwalcza więc wszystkich niesankcjonowanych psioników i gotowe jest płacić wysoką cenę, by ich na czas eksterminować. Ci sankcjonowani po latach żmudnych i bolesnych studiów (pod surowym nadzorem i w niewiarygodnie opresyjnym reżimie) są wcielani do różnych instytucji, gdzie wykorzystują swe przekleństwo dla dobra Imperium. Nie ufa im się, ustawicznie się obserwuje i jest się gotowym na odebranie im życia, gdyby przypadkiem stracili nad sobą kontrolę. Oczywiście od reguły tej są pewne wyjątki (jest wielu lordów inkwizytorów, którzy są jednocześnie potężnymi psionikami), ale ponownie podkreślę, akolici na Waszym poziomie to pionki, które wymazuje się z planszy mrugnięciem oka.

A co to ta Osnowa? Zwany również Immaterium, jest to inny wymiar stanowiący odbicie rzeczywistego świata, ale przepełniony energią nasączoną emocjami żywych istot. W energii tej, w Morzu Dusz, żerują nadnaturalne byty uchodzące wśród śmiertelników za demony. Ponieważ umysły ludzi obdarzonych mentalnym darem płoną w Osnowie jaskrawym blaskiem, wabią ku sobie demoniczne istoty, które próbują poprzez zawłaszczenie tych umysłów otworzyć sobie przejście do materialnego świata i dokonać tam swej fizycznej manifestacji (każdorazowo z iście apokaliptycznymi skutkami). To dlatego mentaci nie szafują swymi mocami, nie używają ich bez wyraźnej potrzeby - kiedy zasysają energię Osnowy, w każdej chwili coś od nich silniejszego może im wypłaszczyć mózgi, wyssać dusze i przejąć ciała.

Obcy, heretyk i psionik - trzej arcynieprzyjaciele pobożnych prawych obywateli Imperium!