Yarislav opuścił jurtę plecami do wyjścia, w lekkim ukłonie. Poważnie traktował polecenie atamana, zwłaszcza, że okazał się on być nie tylko wojownikiem, ale i uczonym.
Gnimnyra zaczepił szeptem w drodze do Alyany.
- Sefff… A jesteś pewny, że nic za wami z tej dziury w ziemi nie wylazło? Ja nie mówię, że jaki gigant od razu! - Syknął podnosząc w górę dłonie w geście bezbronności.
Namiot wiedźmy znajdował się kilkadziesiąt kroków przed nimi.