Sielska wieś. Kury, kaczki, pola, lasy, czyste powietrze, no może trochę gnojowicy, prości ludzie, sielskie życie. Jak zwykle ktoś musiał wlecieć do studni. Szok i niedowierzanie. Biegające wokół studni dzieciaki i studnia to nie jest dobre połączenie. Ale kto by tam pilnował dzieci. I co jeszcze!? Może jeszcze kaski powinny nosić!? Kiti była zmęczona tym wszystkim a zwłaszcza drowimi zabawami w ‘kto kogo szybciej zabije’. Dirith tylko rozglądał się i szukał co by tu podnieść czy złapać, żeby wybić tym zęby Illowi. Ill zdawał się cały czas mieć podejście WHATEVA i momentami po jego minie dało się wyczytać jakby wręcz prosił się o zakończenie jego cierpienia. Właściwie może tak wygląda drowie piekło hihihi!? Może zamiast zakazu deptania kaczek biorą aniołki takiego drowa i dają mu za kompana innego drowa, który go w nieskończoność dręczy hihihi. Właściwie wizja całkiem słuszna, a sparowanie dwóch drowów razem to oszczędność! Będą sobie nawzajem utrapieniem. Wszystko fajnie, ale w takim razie dlaczego ona tu jest!? Jakaś omyłka w rejestrze! Właściwie, czy za leczenie złych ludzi idzie się do piekła!? Niby logiczne, logiczne, logiczne… Ale żeby tak od razu piekło!? Świadomość iluzji sprawiła że mało się przejęła dzieciakiem w studni. Na pewno mniej niż powinna. Może to właśnie to!? Może za mało się starają! Dirith nie odpuszczał. Standardowa sytuacja, drow we wsi, widły, pochodnie, liny, studnia. Ciekawe ile drowów wbrew własnej woli wylądowało w studniach. Ill raczej chyba nie byłby pierwszym. Może za mało się starają jak o tym pomyśleć. I właściwie, ją też chciał posiekać i właściwie przez niego teraz tu jest!!! Może jeśli postarają się bardziej to wszystko się skończy! Zaczęła wspierać Diritha w jego planie.
- Zmuś mnie – warknął Ill.
- Oj przestań, być może utknęliśmy tu na zawsze właśnie dlatego, że za mało się staramy! Może wszyscy powinniśmy coś zrobić, razem, razem, razem, a ty nie pomagasz tylko łazisz gdzieś, stoisz i się gapisz!
- Zmuś mnie – powtórzył.
- Chcesz tu utknąć na zawsze!?
- A wiesz, może masz rację, może rozwiązaniem jest popełnienie harakiri...
- No właśnie, możemy to od razu sprawdzić!