Ledwo zdążyliście budować osłonę z piasku, kiedy. cały przyległy teren zalała niemalże chmara skorpionów. Małych, bez problemu można zabić to przydeptując, tylko było ich bardzo wiele. Za to piaskowa osłona działała bardzo dobrze. Kiedy już tak bezpiecznie czekaliście kiedy ta owadzia szarańcza po was przejdzie, usłyszeliście potężne kroki, zaś z każdym tym krokiem, aż się ziemia trzęsła.
Przez bardzo maleńkie otwory, wzorowane na mrówcze tunele zobaczyliście największego skorpiona w życiu. Miał coś około 20 metrów długości, zaś jego odwłok z kolcem jadowym wielkości potężnego wozu, sięgał na jakieś 12 metrów. Jednak mimo potężnych rozmiarów poruszał się nader zwinie. Stanął w pobliżu waszego piaskowego kopca i zaskrzeczał żuwaczkami, po czym energicznie uderzył potężną noga w wasz kopiec. Piasek się posypał w tym miejscu. Po chwili powtórzył. Piasku posypało się więcej. Jeżeli uderzy jeszcze ze dwa maksymalnie 3 razy to się przebije, a was zaleje ta szarańcza.