| Na słowa pana Alojzego, Konrad zastanowił się. Przetrawił słowa z jego wyjątkowo gęstej, niczym grochówka, gwary śląskiej, a po paru chwilach, kiedy zdekodował, o czym pan Alojzy mówi, odparł:
- Lilka gdzieś przepadła, nie złapali jej może? - zapytał. - Panie Alojzy, my tam na siebie uważamy, ale skąd niby oni wiedzą, że to my? Jak oni nas szukać będą, to niech pan da znać, my będziemy się kryć.
Konrad, widząc uciekającego Stefka, zawahał się. Czy to była pułapka? Czy nie zaczęliby zwracać uwagi, biegnąc? Z drugiej strony, Stefek był jedynym kontaktem, dzięki któremu mogli się zorientować, gdzie trzymają ojca Mikołaja.
Konrad, doceniwszy zagrożenie, pognał za Stefkiem, mając nadzieję, że dorośli przypiszą te manewry zwykłej bieganinie dzieciaków.
__________________
Evil never sleeps, it power naps! |