Dziewczynka nie wydawała się przekonana do pomysłu. Widać magia uśmiechu Jamesa straciła nieco na sile albo też trafił na godną siebie przeciwniczkę. Gosposia podeszła jednak do beli, chociaż tylko po to by postawić na niej koszyk. W nim to znajdowało się gliniane naczynie, z którego unosiła się para wypełniając stodołę przyjemnym zapachem gulaszu. Był tam też chleb i owinięty w białą materię ser. Nie zabrakło i śmietany w dzbaneczku, świeżych jagód i malin w miseczce i na dokładkę karafki z czymś, co zapewne było jakimś rodzajem napitku. Był i kubek, chociaż tylko jeden. Widocznie mała nie planowała zostać dłużej.

- Annabell - przedstawiła się grzecznie, jak na dobrze wychowaną osóbkę przystało. - To nie jest najlepsza pogoda na podróż - dodała, nadal stojąc i przyglądając się mężczyźnie z mieszaniną zaniepokojenia i ciekawości. - Mama mówi, że w deszcz wyruszają tylko złoczyńcy lub zdesperowane dusze - podzieliła się nabytą wiedzą. Jej głos brzmiał niezwykle dziecięco, sprawiając, że wcześniejsze wrażenie poczęło się zmieniać. Widocznie dziecko było jednak młodsze niż na pierwszy rzut oka wyglądało. Może z dziesięć lat… Nie mógł być pewien bo i określenie jej wieku łatwe nie było. To się starsza, to znów młodsza wydawała.