“Na kreta” tym razem było trudniejsze. We czterech potrzebowali więcej miejsca i tlenu. Fakt, Tommy nabrał większej wprawy, ale to wciąż było przekopanie się pod ulicą. A jako porządny obywatel miał opory przed dziurawieniem ulic. Szczęśliwie dla jego sumienia po drodze trafili na kanały co pozwoliło zaczerpnąć oddechu. Choć po chwili stwierdzili, że duszenie się też miało swoje dobre strony. W końcu, po ominięciu rur dotarli do ściany. Tommy zrobił najpierw niewielką dziurę i zajrzał. Niestety było ciemno.
-
Ciemno - oznajmił pozostałym.
- Daj mi spojrzeć - powiedział Franko przyciskając się do ściany. Gdy nachylił się do dziury usłyszał stęknięcie z tyłu, gdy docisnął kogoś tyłkiem.
- Gdzie z tym zadem.
- Pretensje do młodego, że tak nisko dziurę zrobił.
To co zobaczył potwierdziło plotki z miasta, które słyszał. Urządzali tu nielegalne walki, patrzył właśnie na arenę wysypaną piaskiem. Otoczona była ścianami, a wyżej zapewne były trybuny, choć ich przez dziurę nie było już widać. Stamtąd też dostrzegał przyćmione światło, zapewne “awaryjne” światła. Główne reflektory zapalili tylko podczas walk.
- Wchodzimy.
Tommy poszerzył dziurę robiąc przejście. Dwa kroki i… poczuł się jak prawdziwy gladiator wkraczając na arenę. Czuł piasek pod stopami, a w powietrzu unosił się wciąż zapach potu i adrenaliny.
- Rusz się młody, nie mamy czasu - mruknął Franko zniecierpliwiony nagłym zatrzymaniem się Tommiego.
- Mniej niż przypuszczasz - wyszeptał Tommy patrząc w górę na trybuny. Z góry zaś patrzyło na niego kilkunastu osobników w różnym stadium uzbrajania się. Niektórzy przypinali dopiero pochwy, czy kabury, inni byli już w pełni ubrani. Niektórzy mieli już założone nawet maski zza których widać było tylko oczy. Ale wszyscy prawie równocześnie bezszelestnie dobyli mieczy.