| Mężczyźni popatrzyli po sobie.
- Poszukamy, a potem wracamy do domu i i jemy kolację. Chyba został jeszcze szczur. Będzie rosół – Jeden ze więźniów rozmarzył się. Niestety nic nie znaleźli. Poszukiwania były nieskuteczne, a złodziej pobladł. Potem poszli za resztą więźniów. Znaleźli się w wielkim holu, gdzie znajdowało się kilka zaplamionych krwią kanap, na ścianach wisiały pogodne obrazy, albo raczej takie co miały być, albowiem przedstawiały Clowny i inne przerażające istoty. Po podłodze walały się przytulanki, kilka misiów było nabytych na pal, króliczek przywiązany do stosu, pacynka wisiała na kartonowej szubienicy. Na wózku inwalidzkim znajdowały się zwłoki starszej kobiety, teraz już mocno zasuszone, a na kolanach martwej kobiety leżał czarnobiały kot łypiący na was z czystą nienawiścią. Zza ściany na lewo dobiegały ledwo słyszalne krzyki i rozmowy, a po prawej rozciągał się pogrążony w mroku korytarz. Kot wydawał się emanować jedynie śladową, typową dla kotów aurą magiczną która zdaniem brewojskiego uczonego Andrzeja z Sapkowa, była jednym z dowodów na pokrewieństwo owych stworzeń ze smokami. Za to zwłoki emanowały slną aurą nekryczną.
-ii] Wita Lady Zulo, proszę, nie każ pani Freebie nam robić krzywdy [/i] – rzekł jeden z mężczyzn nisko się kłaniając, składający przed kotem piętkę od kiełbasy – Ci ludzie też dadzą ci dary
__________________
Myśl tysiąckrotna to tysiąckroć powtórzone kłamstwo.
Myśl jednokrotna, to niewypowiedziana prawda...
Cisza nastanie.
Awatar Rilija |