- Zabranie stąd kamienia byłoby kradzieżą. Pogwałceniem praw gościnności. Nie wiem na ile to jest inny świat niż nasz, ale mówimy tu o zwykłej podłości i sądzę, że jest to niedopuszczalne. - Na twarzy paladyna nie było złości. Zdawał się zachowywać jak nauczyciel, który poucza barbarzynkę i maga.
- Lud chciał nas rozszarpać. Póki co jedynie nasz gospodarz okazał nam pomoc. Wziął nas pod swój dach. Nakarmił. Ubrał.

Potem spojrzał na Malcolma.
- Myślę, że to już dość emocji na jeden wieczór. Faktycznie powinniśmy się udać na spoczynek. Pokaż mi proszę jeszcze gdzie znajdę jakieś książki. Być może też coś poczytam przed snem.

Ciężko powiedzieć, czy to co Halvar powiedział było podyktowane jakąś wewnętrzną potrzebą paladyna, czy też chęcią wybielenia się w obliczu kompanów. Prawdą było to, że nie zabrał kamienia. Nie czekał aż przyjdą słudzy Niclasa. Po prostu wyszedł wraz z Malcolmem. Jednemu ze sług powiedział, że się przejadł i postanowił udać się wcześniej na spoczynek.

Gdy wrócił do pokoju to książkę odłożył na niewielki sekretarzyk. Zaczął rozsuwać meble. Zrobił sobie tak wiele miejsca jak tylko mógł. Nie widział w tym świecie księżyca i najwyraźniej przegapił zachód słońca. Ale pewne rytuały ku czci bogini należało odprawić. Nawet, jeżeli nie czuł na sobie jej oddechu.

Po wszystkim poprzesuwał meble z powrotem. Ułożył się na zbyt miękkim łóżku, w zbyt pachnących pościelach, postawił świecę przy łóżku i spróbował czytać aż zaśnie.