| Konrad zastanawiał się, rozmawiając z Darkiem. Kujon, zdawało się, że ma rację. Lilka zachowała się… Jakoś inaczej. Gdzie podziała się jego ulubiona punkówa, która potrafiła imprezować przez dwa tygonie bez przerwy i napisać swoje inicjały na śniegu, rzygając? Przecież powiedziałaby od razu, gdzie była.
Z drugiej strony, była to przecież Lilka! A taką przynajmniej mial nadzieję. Co mogło się stać przez te parę dni, aby zdecydowała się zmienić nie do poznania? Najpierw pomysł z włamaniem do budynku partii, potem dziwne zachowanie. Konrad poczuł się nieswojo.
Pomimo tego, postanowił nie wypadać ze swojej roli i w jakiś sposób wybadać, czy Lilka to rzeczywiście Lilka. Nagle przed oczyma wyobraźni stanęło mu, że Lilka została uwięziona i poddana praniu mózgu gdzieś w kazamatach partyjniaków. Czy było to niemożliwe? Cóz, a czy głowa robota gadającego o wielkiej maszynie, która wkrótce rozwali wszystko była niemożliwa? Konrad nie miał pojęcia, co mieliby zaproponować Lilce, żeby ją przekabacić, ale wszakże wrogów Polski nie brakowało. Musiał spróbować. Zamierzał obserwować Lilkę.
- Musimy to jakoś rozładować i odholować stąd Ewkę.
Po czym w końcu zwrócił się do Lilki.
- Jeszcze nie rozpracowaliśmy maszyny – rzekł, przyglądając się bacznie Lilce. Podszedł bliżej. - Musimy stąd zabrać Ewkę, bo całkiem się rozkleiła. Darek, kurczę, umiesz na czymś tą wiadomość zapisać?
Obserwował ekran. Skąd Lilka wiedziała, że to Centrala? Przecież na ekranie były tylko cyferki ostatnim razem, jak sprawdzał. Skąd ona wiedziała, jak posługiwać się maszynami?
- Lilka – położył rękę na jej ramieniu Konrad. - Kurwa, wyjdźmy na chwilę, za szybko to wszystko. Dasz mi fajka? Wiem, że masz – rzekł, wiedząc, że Lilka popalała Popularne już dwa lata temu na tyłach szkoły. - Darek ogarnie Ewkę.
__________________
Evil never sleeps, it power naps! |