- Dlaczego wszyscy nie uciekli? - Felix powtórzył pytanie Olivii. - Widać wcześniej nie dotarło albo nie słuchałaś, ale chłopi gadali, że nawet w ciągu dnia truposze cie zeżrą jak spróbujesz opuścić to miejsce. Chyba nawet posłańców było kilku, a wydostał się tylko jeden. I to na koniu. Więc jak tu wysłać całą wieś, z babami, starcami i dziatwą przez bagna? Połowy dnia by nie uszli. - Odparł nieprzekonany łowca. - Sami byli zdziwieni, że dojechaliśmy bez problemów, ale ponoć tak to ma działać. Jak pułapka na szczura. Wejść łatwo, a z wyjściem są problemy.

- Wcześniej nie chcieliście dać wiary miejscowym, niektórzy nawet szydzili. Choć po ostatniej nocy chyba wszystkim pała zmiękła. Ja i tym razem prędzej zawierze sigmarycie i mieszkańcom, niż opre się na domysłach i szczęściu. Więc w żadną podróż przez te bagniska nie mam zamiaru się wyprawiać. Jakby nie patrzeć to czarodziejka i morryci są naszą jedyną szansą. No może Karl zdołałby uciec na koniu jak miejscowi mu nie zapłacą. Może można by ukraść konie czarodziejki i zaryzykować, choć zdaje się mnie, że to pchanie się w leże głodnego wilka, a nie ucieczka. Przynajmniej na potwierdzenie nie trzeba będzie czekać długo, bo tylko do nocy. - Podsumował posępnie i machnął ręką.


- Chuja i tak tu możemy. Co najwyżej se pogadać zanim któreś z możnych na coś nie wpadnie. Jednak sam chętnie wybrałbym się na przechadzkę po najbliższej okolicy. Nie dalej jednak niż odległość wzroku od wsi. Sprawdził ślady, zobaczył czy nie wypłoszyli wszystkich ptaków, nałapał żab i ślimaków na obiad. Cokolwiek. Kto chętny na mały zwiad niech sie przygotuje. Reszta nich odpocznie przed nocą. Sam nie mam zamiaru siedzieć za murami do zmroku. Samemu chce jeszcze odsapnąć. - Wyjawił swój plan reszcie i czekał na jakiś odzew.