"Ktoś nas tu nieźle rucha w dupę" przemknęło przez myśl rzezimieszkowi ale musiał działać szybko, zanim Ci szaleńcy dokończą swój samosąd. Był jednak zdecydowany stawić im czoła i szybko zlustrował otoczenie, szukając dobrego miejsca do obrony. "Szybki skok pod ścianę, lub barkiem w okno tej chałupy, to może mnie nie ogarną we dwóch" myślał układając plan ewentualnej walki.

- Usłużni ludzie kłamią, a jedynie głupiec słucha ich kłamstw - odparł spokojnie Karl.
- Wiele rzeczy w życiu zrobiłem, ale na pewno nie bluźnię przeciw bogom. Jeśli mi nie wierzysz, Sigmar mi świadkiem, że poślę cię do Morra, abyś sam się o tym przekonał - Rzezimieszek również dobył pałasza, jednocześnie taksując wzrokiem tego, z którym rozmawiał. Drugą ręką sięgnął za plecy, do rękojeści sztyletu, umocowanego nad przypasaną do pasa kaletką.
- Zdradzisz mi imię tego, który opowiada te kalumnie, czy damy się obaj wyruchać w dupę, zabijając się wzajemnie w tej jebanej dziurze? -