Młody akolita opanowawszy strach, zebrał się w sobie i skoczył w kierunku tonących zapasów. Ledwo trzymał się na nogach objuczony bagażem próbował dostać się na twarde podłoże.

Jednak gdy tylko dotarł do twardego gruntu rozejrzał się, czy coś jeszcze uda się uratować, bo nie dość że zapasy były marne to jeszcze część z nich pochłaniało bagno.

Gdyby wyciągający Różę mieli problemy, ruszyłby im z pomocą.

- Przeklęte to miejsce - rzucił mimowolnie - trzeba uratować co się da, rozłożyć pomiędzy żywe jeszcze zwierzęta, a resztą podzielić się po równo między siebie - Hubert postanowił się porządzić.

Gdy byli już bezpiecznie, zaczął przyglądać się poparzonym, korzystając ze swych umiejętności leczenia próbował im pomóc.