Alex nie była zadowolona z obrotu sprawy. Deszcz utrudniał odnajdywanie jakichkolwiek śladów. A jak inaczej mogła się im przydać? Nie było tu żadnych Czujek Molocha, czy innego łatajstwa, które mogłaby wysadzić. Zagryzła zęby i rzuciła plecak na gruz pod sterczącą samotnie ścianą.
- Dajcie mi chwilę. Rozejrzę się jeszcze, póki deszcz nie zalał wszystkiego.
Z plecaka sięgnęła lornetkę, kompas, który był bezużyteczny i latarkę.
- I dopóki nie jest ciemno.