- Od razu całe stadko - sarknęła Samantha, jednak nie była w stanie powstrzymać ust przed układaniem się w uśmiech.
- Czyli… - Annabell myślała przez dłuższą i pełną napięcia chwilę, w trakcie której Elsbeth zdołała opanować swoją wesołość na tyle by powrócić do roli przykładnej pani domu. - Czyli jeżeli ciocia Sam się zgodzi to weźmiecie ślub i będziecie mieć dzieci, tak? A jak się nie zgodzi to… To nadal będziecie się całować ale nie będzie ślubu? Peter mówił, że nie wolno mieć dzieci dopóki się nie pójdzie do kościoła i pastor nie wyrazi zgody. Pójdziecie poprosić wielebnego Thomasa o zgodę? - dopytywała nadal, uparcie drążąc temat i próbując dojść do sedna sprawy.
- Coś mi się zdaje, młoda damo, że spędzasz nieco zbyt wiele czasu z tym Peterem. - Mina Elsbeth jasno wskazywała, że o ile to od niej by zależało, młoda Annabell przez dłuższy czas nie miałaby dostępu do kolejnych perełek wiedzy swojego przyjaciela.
- Dajże spokój, Beth - żachnęła się druga z kobiet. - Dzieciaki mają frajdę spędzając czas na próbach rozgryzienia zawiłości dorosłego życia.
- Na które to próby mają jeszcze czas - padła odpowiedź.
Głowa dziewczynki wędrowała od jednej do drugiej z opiekunek. Na koniec wzrok małej powróciła do Jamesa.
- Dorośli nie lubią jak się im zadaje pytania - poinformowała go konspiracyjnym szeptem. - Wujek Robert też się denerwuje jak Peter czy ja chcemy się czegoś dowiedzieć, a czasem nawet pogoni nas młotkiem. Mama mówi że wujek ma wybuchowy temperament - zdradziła, nadal utrzymując ów konspiracyjny ton podczas gdy rozmowa sióstr zaczynała nabierać kolorów.