Sądząc po minie, dziewczynce nie spieszyło się do tego by z pastorem porozmawiać. Zaraz też owe wątpliwości zostały w słowa ubrane.
- Lepiej nie - wyznała, pochylając głowę w dół. - Pastor ostatnio nie jest ze mnie szczególnie zadowolony. Mama powiedziała, że najlepiej będzie jak przez jakiś czas będę się trzymać z tyłu i nie pokazywać wielebnemu Thomasowi na oczy - westchnęła i zdecydowanie przygaszona zabrała się za jedzenie.
- Chodzą plotki że ktoś podmienił wino mszalne na sok i sam skonsumował zakazany owoc - wyjaśniła Elsbeth, przyglądając się Annabell z surowym obliczem.
- Kiedyś musiała spróbować po raz pierwszy, czego od niej chcesz. Poza tym jestem pewna, że to nie był jej pomysł - Sam stanęła w obronie dziewczynki. - Już daj spokój, Beth. Gdaczesz jak stara kwoka. Jeszcze chwila i James pomyśli że ma do czynienia z jakąś dewotką i tyle będzie z jego chęci pomocy - dodała.

Zanim jednak jej siostra miała szansę odpowiedzieć, rozległo się pukanie do drzwi. Obie kobiety zamarły, niczym myszy przyłapane na podjadaniu sera przez domowego kocura.
- Ciekawe kto to może być - Annabell wyraziła swoją ciekawość, wstając od stołu by otworzyć drzwi.
- Poczekaj - wstrzymała ją Sam, sięgając drugą dłonią do rękojeści rewolweru.
- Ale… - zaczęła dziewczynka, jednak posłusznie została przy stole podczas gdy Elsbeth ruszyła by sprawdzić kto też dobija się o tej godzinie.
Po chwili powróciła wraz z potężnie zbudowanym mężczyzną oraz niewiele od Annabell starszym chłopcem.
- Peter! - dziewczynka zdradziła tożsamość ostatniego w sposób nad wyraz żywiołowy i jak najbardziej do niej pasujący.
- Wybaczcie najście. - Wbrew słowom, mężczyzna wcale nie sprawiał wrażenia szczególnie skruszonego. - Przyprowadziłem wierzchowce - poinformował gospodynie, po czym podszedł do stołu i wyciągnął dłoń w kierunku Jamesa. - Talar Smith - przedstawił się, mierząc Hardina uważnym spojrzeniem brązowych oczu.