Ranghar

Sol podłączyła się do panelu, a jej świadomość wnikła w system. Niczym zjawa przechodziła przez zabezpieczenia systemu i tajne furtki. Znalazła program odpowiedzialny za sterowanie mostem i zdusiła jego oprogramowanie do posłuszeństwa.

Most stęknął i jęknął na wzniesieniu. Powoli metaliczne płaty drogi zaczęły rozkładać się i opadać w dół w kierunku posterunku strażniczego.

Sol grzebiąc w systemach placówki weszła do systemu monitoringu. Zaczęła przeglądać losowo obraz z kilku kamer. Znalazła nagranie ukazujące ludzkich więźniów wdzierających się do placówki i mordujących jej personel. Jakiś czas później nagranie z innej kamery ukazało rannego Blastera wbiegającego do placówki. Autobot musiał uruchomić procedury bezpieczeństwa bo most zwinął się, a wrota wejściowe zatrzasnęły się. Po kilku minutach do wrót doleciał rój, który zaczął pożerać metalowe drzwi. Grupa insektów przedarła się szybko do wnętrza budowli.

Gdy drużyna przejechała przez most wznoszący się w górę dotarła do wzmacnianych wrót przeżartych w kilku miejscach przez silne środki żrące i korodujące. To co dawało się dostrzec przez dziury po owadach to większa hala sporadycznie oświetlana przez światło czerwonej syreny alarmowej. Gdzieś w odległych korytarzach krzyczeli ludzie, ktoś strzelał z broni. Łoskot przewracanych przedmiotów i wyginanego metalu co jakiś czas zagłuszał odgłosy walki. Gdzieś we wnętrzu fabryki ranny Blaster walczył o życie.

Pierwszym problem było przedarcie się przez wrota, pomimo uszkodzeń wciąż były zbudowane z solidnego metalu i trzymały się mocno. Przez wyżarte dziury mogli przedostać się ludzcy żołnierze, autoboty musiałyby przedzierać się czołgając się przez kałuże z resztek niebezpiecznych toksyn i kwasów.