lastinn - Wyświetl Pojedyńczy Post - Ich oczami II

GreK · 31-01-2020, 12:12

Berhold... pfffff.... Co to za imię? Już sam Berh... tfu! Już sam zabójca olbrzymów nie pamiętał, że tak mu ojciec na postrzyżynach dał. Zresztą chwilę potem stary pokłonił się trzem U. Upodlił się, Upił i Umarł. Tak, że tego...

Matka wołała na niego odkąd pamiętał "Ej, ty sukinsynu!" (nie wiedząc tym samym, bo prostą kobietą była, że sama siebie obraża), niech jej ziemia lekką będzie.

Tak też więc zostało. Ej, nie żaden Berholdffft przy którym tylko zapluć brodę można. Ej było krótkie. Ej było zwięzłe. Ej było proste jak wbicie topora w czyjąś czaszkę.

Ej był prostym bohaterem. Mówiąc prostym, nie mamy tutaj na myśli jego postury. Co to to nie... Garb na plecach, powykrzywiane kończyny... Nie... Prostym w pomyślunku. Jego myśl była prosta jak miano. Co pomyślał, to zrobił....
Wróć!
Co zrobił, to pomyślał!
Też nie...
Co zrobił to zrobił, gdyż Ej niewiele myślał. Taaaak....

Spoglądając w oczy Eja można było dostrzec szaleństwo i rządzę mordu.

Zabójca olbrzymów potoczył wzrokiem po zebranej czeladce. Złapał za broń, co tam było pod ręką, katowski miecz, czy dębową ławę i wypadł na ulicę. Widząc nadchodzącą grupę nieumarlaków, uśmiechnął się bezzębnymi dziąsłami i ryknął.

- Ej!

Nie do końca było wiadomo, czy chciał się przedstawić, czy szukał zaczepki. Może jedno i drugie, bo nie czekając na odpowiedź zakręcił młynka tym co dzierżył w łapie i rzucił się w najgęstszą ciżbę wrogów z uśmiechem na zdeformowanej twarzy.

31-01-2020, 12:12	#142
GreK Reputacja: 1	Berhold Berhold... pfffff.... Co to za imię? Już sam Berh... tfu! Już sam zabójca olbrzymów nie pamiętał, że tak mu ojciec na postrzyżynach dał. Zresztą chwilę potem stary pokłonił się trzem U. Upodlił się, Upił i Umarł. Tak, że tego... Matka wołała na niego odkąd pamiętał "Ej, ty sukinsynu!" (nie wiedząc tym samym, bo prostą kobietą była, że sama siebie obraża), niech jej ziemia lekką będzie. Tak też więc zostało. Ej, nie żaden Berholdffft przy którym tylko zapluć brodę można. Ej było krótkie. Ej było zwięzłe. Ej było proste jak wbicie topora w czyjąś czaszkę. Ej był prostym bohaterem. Mówiąc prostym, nie mamy tutaj na myśli jego postury. Co to to nie... Garb na plecach, powykrzywiane kończyny... Nie... Prostym w pomyślunku. Jego myśl była prosta jak miano. Co pomyślał, to zrobił.... Wróć! Co zrobił, to pomyślał! Też nie... Co zrobił to zrobił, gdyż Ej niewiele myślał. Taaaak.... Spoglądając w oczy Eja można było dostrzec szaleństwo i rządzę mordu. Zabójca olbrzymów potoczył wzrokiem po zebranej czeladce. Złapał za broń, co tam było pod ręką, katowski miecz, czy dębową ławę i wypadł na ulicę. Widząc nadchodzącą grupę nieumarlaków, uśmiechnął się bezzębnymi dziąsłami i ryknął. - Ej! Nie do końca było wiadomo, czy chciał się przedstawić, czy szukał zaczepki. Może jedno i drugie, bo nie czekając na odpowiedź zakręcił młynka tym co dzierżył w łapie i rzucił się w najgęstszą ciżbę wrogów z uśmiechem na zdeformowanej twarzy. __________________ LUBIĘ PBF (miałem to wygwiazdkowane ale ktoś uznał to za deklarację polityczną)