Zabójca nie tracił czasy na przemowy, już za chwilkę bogowie wytłumaczą baronowej kto ją zabił i dlaczego. Zamiast tego rozejrzał się po pokoju. Zamarł na chwilę widząc całe stado kotów. No tak, w tym zamku nic nie było normalne, nawet zwierzęta. Nie było jednak czasu na podziwianie ich, Geldmann mógł mieć tylko nadzieję, że zostały już wcześniej nakarmione. Wojownik chaosu próbujący wyważyć czy porąbać drzwi stanowił bardziej... oczywiste i natychmiastowe zagrożenie.

- Dobre kiciusie, dobre... Tylko spokojnie...

Leonard zgarnął z szafki obok łóżka arystokratki ceramiczną lampkę olejną, szukając jednocześnie w plecaku własnego zapasu oleju. Nagły wybuch płomieni na napierśniku i hełmie Ulfa lub w tłumie zmutowanych kotów mógł pomóc mu w ucieczce z pułapki.