Machavellian ukłonił się z szacunkiem, by mężczyzna w szatach miał pewność, że nie rozmawia z byle chamem.
- Pozwólcie, że się najpierw przedstawię panie. Machavellian Teslau, z Nuln. Pewnie moje nazwisko niewiele ci nie mówi, zapewniam jednak, że pochodzę z wpływowej i szanowanej rodziny. Nie liczę z tego tytułu na specjalnie traktowanie, o nie. Proszę jednak, żebyś z uwagą wysłuchał co mam do powiedzenia. Nie będę zaprzeczał ani ukrywał, to ja wypuściłem tego psa. Nie będę też ukrywał, że to ja zabiłem tego tu… – wskazał na zakrwawione zwłoki herszta – Po prostu nie mogłem znieść, że taki bezmyślny prostak terroryzuje ludzi dla swoich korzyści. Tak panie, ten oto tutaj hycel pozabijał lub okaleczył kilku waszych robotników. Mało tego, nie widziałem, żeby on ani jego dwaj kompani kiedykolwiek zbierali kamienie. Jestem pewien, że to nie wy wybraliście go na przewódcę, że sam się ogłosił tu szefem i urządził sobie prywatny folwark. Rozumiem, też dlaczego nie wysyłacie tu swoich ludzi, żeby pilnowali porządku. Niektórych chyba tutejsze powietrze nie służy – szlachcic spojrzał mężczyźnie głęboko w oczy, podkreślając ostatnie zdanie – Wasz system jest niewydolny. Połowie ludzi, którzy tu trafili wystarczy, że najedzą się raz dziennie więc przez większość czasu nic nie robią.. Wierzę, , że macie duży przemiał w ludziach, że codziennie trafia tu kilkunastu pechowców takich jak ja, ale przecież okupione to jest ryzykiem. Piraci od których skupujecie niewolników, mogą zwrócić w końcu na siebie czyjąś uwagę i dostawy zostaną wstrzymane, albo ceny wzrosną. Dlatego chcę złożyć ci propozycję. Uczyń mnie nadzorcą tej kopani a w ciągu dwóch dni uda mi się zwiększyć wydobycie co najmniej o połowę. Wycisnę z tych pędraków ostatnie poty, a wy dostaniecie więcej kamieni. W zamian nie oczekuje nic poza paroma godzinami na świeżym powietrzu, oczywiście pod nadzorem. I butelką wina na kolację oraz bronią dla moich ochroniarzy.
Machavellian skończył czekając na reakcję człowieka w szatach.