| Stach patrzył w lutro. W jego zimnej srebrnej tafli widział swoje odbicie, a odbicie widziało jego, wpatrywało się weń, w jego twarz, oczy i duszę. W końcu odbicie zaczęło się rozmywać, a Stach poczuł, że powoli zatapia się w tej zimnej tafli. Tylko srebrny blask go otaczał… Zimny i porażający srebrnym blaskiem. Nie pamiętał już kim był, co się działo wokół niego….
- Kim jesteś… – rozległ się głos przenikający boleśnie każdą komórkę jego ciała.
Stefan i reszta widziała trochę tylko, że Stach wpatruje się nieprzytomnie w lusterko…
Kościej uśmiechnął się smutno
-[i] Prawda nie zmusiłaby cię do niczego, ani branzolety nie zadziałają gdy targ zostanie dobity, ale są gorsze istoty, które mogłyby skraść ci duszę takie jak Y’gollonac, Egaheer czy Koh. Nie spotkasz ich w swym życiu… a może? To cię ochroni. [/i – zamyślił się -
- Smoki są stare, ale daleko im do nieśmiertelności. Na dobre i na złe nie zatracili jeszcze swego człowieczeństwa, choć ich serca pełne są gniewu. Ja z kolei… Widzisz, ludzkośćbędzie robić złe i potworne rzeczy i bez naszej pomocy. Wojna między DRACHMĄ i Amestris i tak jest nieunikniona… Ja postanowiłem tylko nieco ukierunkować wydarzena, aby to wszystko… Zakończyło się lepiej. Nie wiem czy mi się uda, nie znam przyszłości is jak wielu. Po za tym… Potrzebuję zjednoczyć kontnet z innych powodów, ale o tym na razie wiele nie mogę rzec…. Powiedz, co by zmieniło, gdybym wycofał swe smoki?
Nagle usłyszeli świst i ogromna czarna małpa i uderzyła w ziemię, a potem skurczyła się do dawnych rozmiarów i weszła na ramię Kościeja. Zaraz zobaczyli Leslie niosącą na ramieniu Mustanga i ciągnąca Edwarda za sobą.
__________________
Myśl tysiąckrotna to tysiąckroć powtórzone kłamstwo.
Myśl jednokrotna, to niewypowiedziana prawda...
Cisza nastanie.
Awatar Rilija |