- Myślicie że damy radę się tu ukryć, ustrzelić z zasadzki baronową i baronównę i uciec, choćby i dołem? Nie chcę być złapany przez te cholerne wiedźmy w czasie walki z tą istotą, co jest na dziedzińcu. Ani by nam wtedy zwiały dołem - Lothar pokazał dziurę - a potem to na nas zasadzkę urządziły. Jak ujdą z życiem to marny nasz los - dodał. Rozejrzał się na tyle na ile mógł za miejscem do ukrycia się, choćby i tą wilgotną dziurą prowadzącą do kazamatów.