Serce Gobelina rozradowało się tym, że tak mało znacząca istota jak on dała radę zaszkodzić posłańcowi mrocznego bóstwa i wywołać reakcje bytów wyższych (czy raczej, niższych) na swój występ oratorski.
Zaprawdę wielka była moc i łaska Wszechstwórcy, którą uosabiała Walkiria!
Mimo dumy przemieszanej ze strachem musiał przyznać, że pocisk świętego ognia nie zadziałał równie skutecznie jak by tego pragną. Postanowił, więc sięgnąć do arsenału swych sprawdzonych bardowskich sztuczek i wykonać numer komediowy, który nie raz uratował mu skórę:
Ślizgawka, głupawka
Ze śmiechu czkawka
Gdy na dupy upawka
Zanucił rymowankę, wzywając mistyczną moc wierszokletów, która uczyniła podłogę pod posągiem śliską! Miał nadzieje, że uszkodzone stopy statuy pomieszają się podczas ruchu i połamię się jak dziesiątki innych ofiar tej krotochwili! Nie był na tyle zadufany w sobie żeby sądzić, że jego proste zaklęcie połamie kamień wzmocniony mroczną mocą władczyni demonów, ale miał nadzieje, że da świętym wojowniczkom czas żeby się pozbierać a może nawet trochę połamię wroga, jeżeli szczęście będzie po ich stronie?
______
Zaklęcie bardowskie śliskości pod pomnik lub przed nim dokładną kratkę wyliczę jak będzie mapa. Zużywam jedyny punkt many który miał Gobelin