Mężczyzna na Stelli czuł się jak ryba w wodzie. Jest niesamowicie zwrotną maszyną. Znalazłszy się pod hangarami szybkim ruchem wziął do ręki binokular celowniczy i zrzucił dwa sejsmiczne drgania. Sejsmiczne drgania to jego ulubiona broń ze względu na ten dźwięk. Kelsan tylko słuchał jak rozchodzi się fala uderzeniowa po hangarze. Potem nastała kompletna cisza, delikatny deszcz mógł tylko przerwać tę ciszę.
Uwielbiam tę muzykę - rozmarzył się mężczyzna. Rudy człowiek otworzył trap wejściowy by Draug i CZR-9 zeszli z pokładu i ruszyli do środka. Obrócił się o trzysta sześćdziesiąt stopni. Zobaczył jak jego przyjaciel uruchamia plecak rakietowy.

To ty latasz? - pomyślał Kelsan. Poniekąd zawsze go zastanawiało po kiego grzyba mu ten plecak. Teraz przynajmniej miał odpowiedź. Obrócił fregatę. Była teraz na wprost do dużych żelaznych wrót. Czekali na dalszy rozwój wydarzeń. Draug przyjął pozycję po prawej, a droid po lewej. Jednak, gdy się rozsunęły to ujrzeli całkiem niezłą obstawę Twi'leka, który wydawał się być tu szefem.

-Ale mają wielkie gnaty - rzekł do siebie, bo interkom był wyłączony. Strażnicy ujrzeli Stellę to zaczęli strzelać w do okrętu nie robiąc mu żadnej szkody, gdyż pole siłowe skutecznie negowało ataki. Na prośbę droida Kelsan włączył odpowiednie przyciski i po chwili już miał najnowsze dane pogodowe.
-Lepiej załatwmy to szybko, bo może nas dopaść cyklon drugiej kategorii, a mimo sporej mocy, silniki nie dadzą rady by uniknąć wiatru - tu rzekł tylko do ich kapitana, przełączając interkom na jeden kanał. Kelsan miał pewien pomysł, ale jakby tej dwójki tam nie było. Wystarczyłoby puścić jeden może dwa precyzyjne strzały ze Stelli i uciec nim burza do nich dojdzie, ale na to było już za późno.