Tildan

Stary bibliofil w starym fotelu,
W okularach w niemodnej oprawie,
Latarnikiem był kiedyś na Helu,
Teraz księgi studiował ciekawie.
Gdy minęły służby jego lata,
Resztę życia poświęcił cymeliom,
Których karty z lubością obracał,
I kwitnącym w doniczkach kameliom.
Ubarwiały okien gzymsy szare,
Wśród ich liści chowało się licho,
Tak cieszyły sobą oczy stare,
Co ranka uśmiechając się cicho.
Gdy zaś szaławiła, wiatr jesienny,
Okiennic postukiwał kołatką,
Latarnik wkładał ciepłe skarpety,
W zgrubiałe palce brał skórę gładką
Woluminów przez lata steranych,
Lecz wciąż słowem niosących pociechę,
I znów wracał do dni zapomnianych,
Których księgi te stały się echem.

 

__________________
Życie to ciągłe czekanie: na dorosłość, na miłość, na autobus, na ulubiony serial, na szczęście, na wakacje, na przyjaciela... aż w końcu na śmierć.