Loftus był zadowolony, chciał dać choć minimalną przewagę Gustawowi i tak się stało. Cóż zresztą więcej mógł zrobić pojedynczy człowiek w takiej potyczce. Szary Czarodziej nie był aż tak próżny, żeby sądzić że w pojedynkę zadecyduje o losach bitwy. Co nie znaczy, że miał zamiar pozostać całkiem bierny. Zaczął od zmiany pozycji i dalszej obserwacji. Nie chciał być zaskoczony przez wrogiego maga, cy innych Granicznych. Następnie zamierzał nadal korzystać z prostych czarów. Pamiętał jednak, że Graniczni obawiali się potężnego czarnoksiężnika z demonicznym krukiem, podobne plotki rozsiewali też u okolicznych ludzi w trakcie jego poszukiwań. Ich własne lęki miały się teraz zwrócić przeciwko nim.
- Procidat deceptionem audiunt canetis - Czar odgłos, aby nad siłami granicznych poniósł się nienaturalnie głośny dźwięk krakania. Nie zwlekając zbyt długo Ritter rzucił kolejny czar, - autem, o'-the-ignis fatuus.- Błędne ogniki miały się podnieść jakby z ziemi, z miejsc gdzie byli polegli i powoli ruszyć w stronę nieprzyjaciela/ Część niżej, część wyżej ale miały samodzielnie sunąć w ich stronę, tak aby móc rzucić kolejny czar. Ponownie odgłos jednak tym razem nad lecącymi ognikami miał się wydobyć najbardziej złowieszczy dźwięk/odgłos jaki tylko Szary Czarodziej potrafił stworzyć.
Loftus nie liczył na panikę wśród Granicznych, choć gdyby się zawahali, straci trochę impet to byłby dobrze. Liczył natomiast na wywołanie strachu wśród robotników. Odrobina zamętu jaką mogli by spowodować i konieczność poświęcenia dodatkowych sił aby nad nimi zapanować może znacząco ułatwić obronę Gustawowi.