- To chyba była sypialnia naszego braciszka/maga. Za tą ścianą jest coś mechaniczno-magicznego, wysoka i masywna, nieruchoma postać. To może być ten strażnik, o którym wspominał Przeor. Nikt by strażnika nie stawiał tam, gdzie nic ważnego nie ma, więc trzeba się tam dostać - powiedział Caspar pokazując ścianę chcąc uzasadnić prośbę do Grimma o rozwalenie jej. Ale gdy Dietmar znalazł łatwiejszą drogę przez drzwi ukryte pod pleśnią uznał to za lepszy pomysł.
Cyrulik przeglądał książeczkę, Sophie nasłuchiwała, a Caspar myślał. I wymyślił.
Jeśli krasnolud nie potrzebiwał habitu i nie było niebezpieczeństwa, przejął odzienie dawnego mnicha i założył je na siebie.
- Twórca strażnika musiał wprowadzić jakieś zabezpieczenia, by jego dzieło nie zaatakowała jego samego. Może jeśli wejdzie do niego mag ubrany jak jego twórca, nie zaatakuje. A przynajmniej nie od razu - wyjaśnił zdziwionym.