Draug zaklął w duchu tym razem wyjątkowo siarczyście. Wywiad Imperium po raz kolejny się popisał. Prosta robota kilku żołnierzy Faktoriatu, rozwalić centrum łączności i pojmać żywcem dowódcę. Bułka z masłem. Jednak o ciężkozbrojnych opancerzonych Mechach jakoś nikt nie wspomniał.

To co zobaczył w rozwalonych wrotach musiał budzić respekt i zadziwiać swoją wielkością nawet gdy Draug by stał na nogach, a gdy leżał efekt był jeszcze bardziej porażający. Stała nad nim dosłownie góra durastali. Nie było jednak czasu na wahanie gdyż przeciwnik nie miał zamiaru zadawać pytań.

Na szczęście łowca był wprawiony w wielu potyczkach. Kto inny już pewnie dawno by spanikował, a panika w takiej sytuacji oznaczała prawie że pewną śmierć. Jednak Draug miał tak zimną krew jak klimat na wiecznie pokrytej śniegiem planecie Hoth. Nie zastanawiał się ani ułamka sekundy więcej tym bardziej, że lufa wymierzonej w niego potężnej broni już zaczynała się rozjarzać.

Jedynie dzięki szybkości reakcji i doświadczeniu wykonał kilka czynność praktycznie w tym samym czasie. Posłał jeszcze jedną rakietę w przeciwnika, aktywował naramienne auto-namierzające działko blasterowe, odpalił plecak odrzutowy, który zaczął pchać go po podłodze byle dalej od wymierzonej w niego lufy i dodatkowo zaczał strzelać ogniem ciągłym ze swojego prototypowego karabinu blasterowego XS-9.

Odpalił wszystko co miał i liczył na to, że pełna moc plecaka pomoże mu osunąć się na czas.
Zdążył jeszcze pomyśleć, że tu i teraz najbardziej przydała by się siła ognia nowej zabawki Kelsana i po cichu w duchy liczył na to, że przyjaciel pomyśli podobnie i zdąży właściwie zareagować.