Tuż po walce z dziwaczną bestią Archie ciężko przysiadł na kamiennej posadzce. Szło im łatwo… zdecydowanie za łatwo. Niziołek cieszył się z dobrej fortuny jaka towarzyszyła im od dłuższego czasu w starciach, ale szczęście miało niestety to do siebie, że jego pula mogła się niespodziewanie wyczerpać i to w najmniej odpowiedniej chwili.

Po dotarciu do smoczej statuy, nucąc pod nosem cichą piosenkę, bard cierpliwie zaczekał aż reszta kompanów przetestuje swoje pomysły, zwłaszcza że wiele wskazywało na to, że Willie znów wpadł na jeden ze swoich nieortodoksyjnych planów na zajęcie się stojącą przed nimi zagadką.

- Byłby to szczyt geniuszu poprzednich właścicieli, gdyby zbudowali pułapkę w stylu “Stań tutaj, a zaraz zobaczysz coś zaskakującego” - zaśmiał się cicho rozważając obserwację towarzyszki - Zgadzam się z Elorą. Jeśli nie będziemy do końca pewni, że zabawa z tym smokiem jest bezpieczna, to może lepiej byłoby ruszyć dalej.