Emi również siedziała cicho resztę dnia. Pozostała na miejscu kiedy się ściemniło i Mikel sobie poszedł. Obserwowanie hobgoblinów było najnudniejszą rzeczą jaką mogła robić. Dla zachowania poczytalności bawiła się czasem w pstrykanie żołędziami do celu. Czasem zmieniała miejsce aby nie zamarznąć. Po nocy ciężko było utrzymać świadomość, ale Emi się zaparła. Wytrzymała. Jedyne co wyniosła z obserwacji to, to że hobosy zmieniały wartę co sześć godzin. Oraz, że były bardzo obowiązkowe. To jednak wiedzieli już wcześniej.

Rozmowa z Mikelem dala jej do myślenia. Może jednak jeszcze nie do końca się pogodzili. W zasadzie nie było to bardzo dziwne, ale liczyła że będzie miała chwilę bez niezręczności. Będzie musiała go przycisnąć aby wypluł co mu nie pasuje aby mogła chociaż się do tego odnieść. Te myśli miała wracając nad ranem do kryjówki. Była padnięta i jak zasnęła śniły jej się znów dziwne rzeczy. Tym razem było o magu, który zamknął się w swojej wieży. Magiem był Jace i wcale nie był uwięziony. Zwyczajnie była to jego samotnia, po bitwie z wiedźmą musiał zregenerować siły. Emi-rycerz zaś nie widząc możliwości aby wznieść się ku pojedynczemu oknu jakie było na szczycie poszła szukać szczęścia gdzie indziej. Dokąd doszła nie było jej wiadome bo się obudziła.

Następny dzień postanowiła poświęcić na pogadankę z Rufusem aby pokazał jej jak się lata. Czy tez inaczej - jak ona się będzie czuła latając i w ogóle jak to kontrolować. Potem zamierzała wrócić do oględzin fortu. Tym razem starała się wypatrywać co się dzieje w środku. Na wieczór podzieliła się z resztą pomysłem na podanie smoku zaczarowany posiłek gdyby się jednak nie zamierzał ruszyć z fortu.