| - Może być takoż jako prawisz człecze, że wina to koziogłowych. Wszak mój lud wie iż pomioty owe mają w swych bandach dzikich szamanów parających się plugawą magią. -Elf trochę zdziwony przytaknął Wolfgangowi. Zaskoczenie wynikąło z tego, że czarodziej wysnuł taki wniosek, a przecież Szemrzący Strumień wyraźnie powiedział, że widział tu ślady i winno być zrozumiane w tembrze głosu, że dokładnie o to mu właśnie chodziło. Dopiero po chwili przypomniał sobie, że ludzie jak dzieci, częstokroć muszą mieć wszystko powiedziane wprost. Dlatego łowca powtórzył wszystko raz jeszcze dla pewności.
Nie miał zanadto nadziei na zratowanie chłopaka. Raz wzięty w szpony chaosu był juz splugawiony na zawsze i może jeno najtężsi z elfich magów potrafiliby na to coś zaradzić. Tu jednak lekarstwem mogła byc tylko łatwa śmierć.
Agatha miała rację w jednym, aby sprawdzić czy owe dziwy nie zdarzają się w innych częściach sadów:
- Możem przepytać pokąsanych gdzie się nieszczęścia owe stały. - rzekł i po chwili rozmysłu dodał, tak aby ludzi zrozumieli: - Zawęzi to krąg poszukiwań, bo jesli wszyscy w tej okolicy zaatakowani zostali, tedy można to miejsce ogniem oczyścić. |