Nauki Mistrza Dwadzieścia Palców po raz kolejny się sprawdziły - tuż przy posadzce zdecydowanie łatwiej było oddychać, choć swąd dymu wciąż był wszechogarniający. Qara pełznął powoli w stronę leżącej postaci, która wydawała się lekko poruszać. A może było to tylko złudzenie spowodowane gorącym powietrzem i słabą widocznością? Yutu wyczuła w pomieszczeniu bardzo słabą magiczną aurę. Hira zaś zauważył, że otwory wyglądały na zapchane ziemią - ktokolwiek rozpalił to ognisko, nie wiedział, że należy je najpierw udrożnić, albo mu to nie przeszkadzało.
Qara był zaledwie kilka stóp od ciała, gdy nagle wyjątkowo ciemny kłąb dymu przysłonił mu widok. Machnąl dłonią, aby go rozwiać, ale poczuł przeraźliwy chłód.
Kłąb zaś, zamiast się rozwiać, zaczął wyłaniać się spod podłogi, przyjmując z grubsza humanoidalną postać nieumarłego cienia!

Na szczęście bohaterowie byli przygotowani, z obnażoną bronią oczekując niebezpieczeństw.