Kerm

Billy zaklął, nie zważając na obecność przedstawicielek płci pięknej, z których jedna, na dodatek, była nieletnia. No ale to, co się stało z Silver, nie napawało optymizmem. Wprost przeciwnie. Niestety, nie można było rozwalić małego robala. Los medyczki zawisł na włosku, ale jego ewentualne przecięcie nie zależało od Billy'ego.
A jakby tego było mało, parę osób w głębi sali też miało problemy.

Billy zostawił Nicky na korytarzu, po czym wrócił do hali.
- Gdzie leziesz?? Cofamy się! - Fuknął na snajpera, nadbiegający z boku sierżant.
- A inni? Dadzą sobie radę bez nas? - spytał Billy. - Chyba stale mają kłopoty...

W tym czasie, ranna Nicky, leżąca pod ścianą, oparta o nią plecami, wyciągnęła pistolet. Mając poza ranną nogą, sprawną tylko jedną rękę, wydawało się to najrozsądniejszym posunięciem… co i tak raczej było marną bronią na Xeno, dziewczyna jednak zgubiła gdzieś swój cholerny miotacz ognia.
- A tobie co?? - spytała McNeel.
- Spadłam z suwnicy i chyba jestem połamana - wyjaśniła "Płonąca Sanders".

Pięęknie… coraz więcej rannych, lub wykluczonych z walki, coraz więcej osób niezdolnych do praktycznie niczego.
- Z całym szacunkiem ma'am! Ale prędzej to bym panią… - Zaczął do da Silvy Dawson, ale nie dokończył, widząc pojawiającego się sierżanta.
- Dokończ synku - powiedziała, z wielką pobłażliwością w głosie, pani dyrektor spoglądając przy tym jak na smarkacza.

Denise łkała już bezgłośnie, z twarzą skrytą we własnych dłoniach, wtulona w panią Dyrektor, a Agnes z pistoletem w dłoni uważnie przyglądała się Dawsonowi.
- Jeśli pani dyrektor ma coś mądrego do powiedzenia - odezwał się Billy - to niech to będzie odpowiedź na pytanie, skąd się w kolonii wziął bojowy android. I dlaczego nam pani tym nie powiedziała.
Hawkes… nie wydawał się zainteresowany odpowiedzią na to pytanie. W zasadzie gdy tylko dotarł i zobaczył Holon z facehuggerem na twarzy, milczał wpatrując się w nią wręcz obsesyjnie, a krew odpływała mu z twarzy. Ba… wydawało się że całe jego ciało traciło “barwy”.
- Reynolds… do mnie.- powiedział dziwnie bezbarwnym i pozbawionym emocji głosem.
- Co jest… sir? - spytał pojawiający się obok dowódcy sierżant, po dwóch sekundach od wezwania.
Pojawiła się również eskortowana przez Ferrisa i Salasa półprzytomna Richards, a na końcu Kovalski i Evanson.
- Około dwudziestu ksenomorfów, poruczniku. A pewnie więcej. Szybko się zbliżają. Rozkazy, Sir! - zapytał ten ostatni, niespecjalnie zawracając sobie głowę stanem uratowanych, a wręcz przeciwnie nadal obserwując otoczenie ich beznadziejnego nadal położenia.
Lufa M56 dymiła gdy przeładowywał karabin i sprawdzał stan amunicji.
- Salas, daj mi jej zapas. Co z nią Ferris?

- Tak myślałam - Veronica nie spojrzała nawet na Dawsona. Delikatnie pociągnęła za sobą Denise. Trzeba było iść dalej.
- Tak myślałem... - powtórzył jej słowa Billy. - Prawda jakoś nie umie przejść jej przez gardło.

- Zabierzesz ludzi i zaspawasz za mną drzwi. Zostanę tu z doktor Holon i spowolnię ich- odparł martwym tonem Hawkes nie odrywając oczu od leżącej na ziemi lekarki. Odpiął swój komunikator, oraz swój IU… podał je sierżantowi.- Kierujcie się na pozycje porucznik Brooks. Gdy zaspawacie drzwi za mną, będziesz dowodził plutonem, Reynolds. No… nie traćcie czasu.- dodał na koniec cicho. Pochylił się by wziąć lekarkę w ramiona i ruszyć w kierunku zbliżających się kseno… gdy kolba karabinu sierżanta trzasnęła w kark porucznika, a ten padł nieprzytomny obok Holon. W sumie niewiele osób to widziało, panowało bowiem spore zamieszanie, i każdy był czymś zajęty.
- Porucznik zemdlał! - zameldował perfidnie sierżant. - Przejmuję chwilowo dowodzenie! Wszyscy uciekać korytarzem, pomóc rannym, zamykamy wrota!

Jak więc Reynolds powiedział, tak też Marines zrobili, opuszczając czym prędzej halę, zamykając za sobą wrota, i pognali korytarzem w głąb kolonii… a po kilku chwilach stado Xeno przypieprzyło w przeszkodę, starając się ją rozwalić, i nadal ścigać ludzi.

- Te tu zaspawać! - krzyknął sierżant, gdy pluton pokonał kolejne wrota. To mogło dać im kilka minut spowolnienia pościgu. McNeel i Dawson wyciągnęli więc spawarki i zabrali się do roboty, ubezpieczani przez Ehosta z MT i miotaczem ognia. Rico co pewien czas jakoś tak dziwnie spoglądał na sierżanta…

Nieprzytomny Hawkes i Holon, mająca Facehuggera na twarzy, oboje ciągnięci po podłodze za szelki.

Ciężko ranna Richards z urwaną (sztuczną)ręką, podtrzymywana przez Ferrisa w trakcie drogi.
- Jakby to była prawdziwa łapa, to już by się wykrwawiła na śmierć - burknął Sanitariusz do Arca.
- Nie znasz Richards - odpowiedział smartgunner zerkając na dziewczynę po czym pozwolił by go wyminęli. Uścisnął tylko jej bezwolnie wiszącą na ramieniu sanitariusza lewą rękę.

Ciężko ranny JJ z zakrwawioną, znowu tą samą ręką, "obijający" się lekko o ściany podczas niby-truchtu.

- Kurwa to gówno jest ciężkie - narzekał Salas, taszczący M56 rannej Naomi.

Połamana Sanders, również była ciągnięta po podłodze przez Billy'ego, chociaż ten ostatni nie narzekał na ciężar...

Pluton był w opłakanym stanie.

- Wszystko w porządku? - spytał nagle sierżant da Silvę. - Uciekamy w tamtym kierunku! - Wskazał dłonią korytarz.
- Dziękuję, wszystko w najlepszym porządku.- Veronica odpowiedziała kurtuazyjnie. - Załatwcie do końca mały problem, który trapi moją kolonię i będzie jeszcze lepiej. - Na jej ustach zagościł jeden ze służbowych uśmiechów.

Denise utykała, ze zranioną, i zakrwawioną kostką u nogi, na polecenie pani dyrektor Agnes wzięła ją więc ponownie na plecy…

- Salas, jak ci tak ciężko, to sobie usiądź i odpocznij - rzucił Billy w stronę marudzącego ex-kaprala.
- Ławeczki nie ma… - zarechotał Salas.
- Aleś ty wybredny... - Billy pokręcił głową. - Może leżaczek?
- A masz? Nie pogardzę… i taki drink z parasolką też?
- To dla mnie też - wtrąciła się nagle Nicky.
- Na służbie nie pijemy, moja droga, więc chwilowo zapomnij o drinkach - odparł Billy, a Nicky się lekko uśmiechnęła, i chciała coś powiedzieć, gdy znowu otwarł jadaczkę Salas:
- "Moja droga"... ulala…
- Moja, nie twoja, więc się nie przymierzaj. - Billy uśmiechnął się do dziewczyny.
-|Łamiesz mi serduszko Sing, myślałem że my… - zaczął Salas, ale nagle odezwała się idąca przed nimi Winters.
- Stulicie gęby? - fuknęła kobieta.
- Nie... - odparł Billy. - Opowieści skracają drogę, nie wiesz o tym?

Na słowa Singa Winters aż się zatrzymała, po czym spojrzała na snajpera z mieszanką zaskoczenia i wściekłości na twarzy.
- Czy ty właśnie… - warknęła.
- Idziemy dalej - powiedział nadchodzący Pits. - Ranni potrzebują bezpiecznego miejsca… ma'am? - Smart Gunner spojrzał na Winters, ta zaś na Singa. Kobieta warknęła, po czym ruszyła dalej…, Billy zaś olał i spojrzenie, i warknięcie.

- Trzeba to było zrobić jeszcze na Goliacie - mruknął do Kovalskiego pod nosem Evanson podążając w tyle za ciągniętym Hawkesem.
- He? - Kovalski nie zrozumiał.
- Położyć porucznika spać.
Kumpel Arca się cicho zaśmiał, i pokiwał głową, po czym wymownie udał kaszel, gdy zauważył zainteresowanie tą sytuacją Ehosta. Evanson tylko pokręcił głową.