Nicollo trzymał zszokowanego starca przy sobie, co chwila próbując go uspokajać. Zaczął rozumieć co się stało, mag użył czaru, ale jakaś moc znajdująca się na wyspie wzmocniła jego działanie. Karaluch zdał sobie sprawę, że tylko cudem czarodziej nie panujący nad rzucanym zaklęciem nie pozabijał ich wszystkich. Nie było jednak czasu tego roztrząsać, bo Uszko i Felix już się wycofywali w ich kierunku.
- Dobra robota panowie. Tu nie jest bezpiecznie, proponuję zabrać to ścierwo do chatki, tam się nim należycie zajmiemy - powiedział do kompanów łowca czarownic wskazując na więźnia, po czym pokazał skinieniem na maga - Wpadł w szok, musimy uważać, by nie zrobił czegoś głupiego, jest nam potrzebny żywy. Mam propozycję jak rozwiązać część naszych problemów, ale dołączmy najpierw do Willhelma.