Agnis był w swoim żywiole dosłownie i w przenośni odniósł kilka lekkich ran, ale dzięki przywołaniu ognia, którego nauczyła go mistrzyni, każdy zadany mu cios wróg przypłacał życiem!

Czuł przepływające przez niego ogniki życia przeciwników, przez chwilę obawiał się, że jego Pani wzgardzi takimi miernymi podarkami, lecz potem przypomniał sobie jej niemal pusty dwór i doszedł do wniosku, że każda licha duszyczka się jej w tym momencie przyda. Dlatego gdy wrogowie uciekali, zawołał:

- Wygląda na to, że macie pożar pod kontrolą mam czar dalekiego zasięgu, którzy powinien jeszcze zdołać dopaść te pokurcze! - Krzyknął i spróbował trafić promieniem uformowanym na kształt włóczni w uciekających.

Musiał przyznać, że towarzysze zrobili na nim pozytywne wrażenie. Biały dysponował potężnym płomieniem, lecz był słaby fizycznie jak większość magików a krasnal i jego towarzysz byli silni i zaradni wiedział, że podjął dobrą decyzję ruszając z nimi będą stanowić dobry trzon ekipy na smoka!

***

An'nar sam sobie się dziwił, że leśna wiedźma wzbudziła, w nim strach chciał opowiedzieć swój sen w nadziej, że kobiecina ujrzy w nim coś ciekawego i podpowie mu coś, czego sam nie zauważył - Doświadczyłem tyle cierpienia, że śmierć mi niestraszna. Przepędziliśmy leśne potwory, nie pozwoliliśmy, żeby twoja chata spłonęła w ogniu walki. Nie uzyskasz żadnej korzyści z mojej śmierci a jeżeli zachowasz mnie przy życiu mogę zaoferować opowieść o ciekawym śnie... Jestem wstanie być przydatnym jeżeli powiesz mi czego potrzebujesz ? - Rzekł, a ponieważ był, wystraszony dodał - Służę potężnej Pani, która może szukać zemsty, jeżeli mnie zabijesz, więc taki postępek nie przyniesie żadnej korzyści a może spowodować stratę