Agnis słuchał z wielką uwagą, wyciągnął kawałek węgla drzewnego i na tej samej kartce gdzie wcześniej zapisał sen, naniósł poprawki i komentarze Auglatha.

Zupełnie nie rozumiał, o co chodzi z tą harfą i księżycem, ale bał się nadużywać dobrego nastroju potworzycy pokiwał, więc głową, a następnie rzekł:
- Tak, o Potężna, oczywiście. Dziękuję za twoją wspaniałomyślność oraz pomoc - Obsuszył kartkę za pomocą kuglarstwa, aby runy postawione odłamkiem węgla nie rozmazały się, schował ją do plecaka, który narzucił z powrotem na swój grzbiet. Dary, które Banshee wybrała, sobie za usługę oczywiście, zostały na ziemi.

Agnis żałował, że nie posiada zdolności komunikowania się bez słów, chciał pomóc, Ashowi podpowiadając mu jak wypada postępować z tego typu potężną oraz groźną kobietą. Miał mało doświadczenia życiowego, ale w tej jednej kwestii osiągnął mistrzostwo.

Wiedział, więc że teraz lepiej było zachować milczenie. Dumne i potężne kobiety mają to do siebie, że potrafią zmieniać nastrój niczym wiatr kierunek to, że udało mu się, kilkoma gładkimi słówkami przekonać ją do pomocy nie oznaczało, że jest bezpieczny! Jeżeli zbytnio nagnie swoje, szczęście wciąż może zostać zabity...

An'nar był jednak człekiem praktycznym. Zamiast zastanawiać się nad rzeczami, nad którymi nie ma kontroli, postanowił, że w drodze powrotnej sprawdzić, czy ich magiczne płomienie nie stworzyły więcej węgla drzewnego, bo zawsze przydaje się mieć zapas.

Dodatkowo powziął zamiar spytania się barda Ronto o te harfy, księżyce i magiczne studnie o dziwnych nazwach. Jako muzyk powinien, znać się na instrumentach i legendach a w zamian za pomoc będzie mógł opowiedzieć mu historie ognistej walki oraz mrożącego krew w żyłach spotkania!