Dwa E-wingi nadal stanowiły poważne zagrożenie ze strony ewentualnych uszkodzeń kadłuba. To nie były zwykłe TIE to już nie były przelewki. Na szczęście Kelsan nie takie rzeczy robił już na pokładzie Stelli. Draug zajął miejsce w dziale pod pokładem. Potężne czterolufowe narzędzie siania śmierci było gotowe do strzału. Rudy mężczyzna musiał tylko nakierować potężną maszynę by dać pole do popisu dla kapitana.

-Dzięki SID za tę uwagę - rzekł w stronę robota. Niektóre współczynniki na ekranie nie wskazywały dokładnych uszkodzeń, dlatego dobrze, że robot wyręcza go w takich sytuacjach. Mężczyzna ustawił maszynę na wprost do lecącego przed nimi E-winga.

Masz go na talerzu. Nie możesz nie trafić - pomyślał Kelsan i zacisnął mocniej dłonie na drążkach. Wtem to cztery potężne wiązki rozerwały statek na strzępy. Jeden z głowy został drugi. Wcale nie było łatwo go wytropić wśród gęstego dymu jaki pozostawił ślad pola naftowego. Wreszcie go zauważył. Leciał spokojnie jakby wracając do bazy, ale Kelsan miał dla niego inne plany. Draugdin też go widział, ale jego szósty zmysł tym razem go zawiódł i tylko postrzelił w prawy silnik przez co rudy mężczyzna miał czysty strzał i po chwili drugi E-wing płonął wściekle.

-Dziękujemy, gdyby nie wy byłoby po nas - z radio napływały kolejne podziękowania ze strony pilotów Imperium.

-Znaleźliśmy się w odpowiednim momencie i w odpowiednim czasie - odparł Kelsan z wyczuwalnym żalem, choć plan w jego głowie był zupełnie inny. Przez słuchawki w hełmie poprosił o od eskortowanie do Van Kore w ramach za pomoc. Ci się zgodzili i po chwili mogli ruszać po nagrodę za jeńca, którego mieli jej przekazać. Chyba, że plany się zmienią. W międzyczasie CZR-9 zadał bardzo dobre pytanie czy Oreik dołączy do ich załogi jako pełnoprawny członek Stellarsów.