Hmm, nie. Tego nie było w podręczniku.
Cytat:
Londyn był od dwudziestu wieków w niepodzielnym władaniu Mitry, wampira który był uznawany za perskiego boga wojny. Mitra był sojusznikiem Camarilli, choć oficjalnie do niej nie dołączył. Rządził twardą ręką i wymuszał respektowanie prawa. Nie tolerował nieposłuszeństwa i nie oczekiwał od swoich podwładnych niczego innego jak otaczania siebie boską czcią.
Ów Mitra miał w związku z tym swój kult, który zrzeszał jedynie najbardziej zaufane wampiry. I tutaj dochodzimy do postaci graczy.
Heroldzi Słońca, postaci będące bardzo wysoko w samym kulcie. Nad nimi był tylko pojedynczy Pater (lider kultu), który odpowiadał bezpośrednio przed Mitrą. Wybrani Heroldzi zdecydowali się na dobrowolny letarg, po to, żeby gdy nadejdzie czas móc powstać i służyć swemu bogu.
Czy byliście fanatykami wierzącymi w Mitrę jak w boga, czy raczej był on dla was drogą do osiągnięcia innego celu, to pozostawiam wam. Tu macie ograniczoną dowolność (gotowe postaci mają ciut gorzej, bo one już mają swoje motywacje).
Co łączy postaci poza kultem Mitry? W dobrowolny letarg udali się przed 1940 rokiem, co oznacza, że wiele rzeczy na świecie może być dla Waszych postaci zaskoczeniem. Wprowadzenie w letarg było efektem skomplikowanego rytuału krwi. W jego efekcie postaci zostały pozbawione wspomnień. I tu zaczyna się zabawa, bo Wasze wampiry są dość silne fabularnie, ale mechanicznie to początkowe postaci. Tyle słowem wstępu. |
To powyżej to fragment pierwszego posta w rekrutacji. Zapewne umknął. Na temat Mitry (ang. Mithras), dlatego w cytacie pogrubiłem go. Zachęcam do poczytania na Wikipedii. Perski Bóg słońca i wojny, którego czczono w starożytnym Rzymie. Co zaś do wampira-Mitry, to będziecie odkrywać kolejne fragmenty tej opowieści w trakcie gry.