Mickey Wheeler wyszczerzył zęby. Jego uśmiech miał w sobie coś zwierzęcego.
- Przecież mogliśmy zostawić wasze truchła na placu i poczekać do rana.
Shirazi natomiast wykonał gest dłonią, który miał uspokoić mężczyznę.
- No, to skoro oficjalne zapoznanie mamy za sobą a ja wpiszę was do kroniki jako bezimiennych Heroldów to przejdźmy do odpowiedzi na wasze pytania. Tak naprawdę wiem niewiele więcej niż wy.
Opadł na swój fotel.
- Adelonio jest uczniem Pater Thomasa. - Powiedział powoli, jakby to miało odpowiadać na wszystkie ptyania. - Mitra zginał w bombardowaniu magazynu amunicji. Dlaczego był tam akurat wtedy? Cóż, jego Seneszel Valerius nigdy na to pytanie nie odpowiedział. Jego potomek, Ann Bowsley i drugi seneszel Mitry została Księżną. Związała Londyn z Camarillą. Nie mamy dowodów na ich udział. Ale przemyślcie to, zanim zaczniecie się doszukiwać winnych wśród nas. Ja jestem zwykłym Kronikarzem. Cóż stało się po śmierci Mitry ze mną? Nic. Nadal jestem Kronikarzem. Czy mogłem zyskać na jego śmierci? Nie. Jedyne co dostałem to rozpacz. Rozpacz w czasie gdy świat ogarnęła wojna.
Na moment Shirazi odwrócił się w stronę Adelonio, jakby szukał w nim wsparcia. Jednak po chwili spojrzał znów w twarze Heroldów.
- Kult Mitry nie jest i nigdy nie był na rękę Camarilii. A Księżna Anna lubuje się w krwawych łowach. Mawiają, że Londyn jest najbardziej diabolistom miastem na świecie. Ponoć w najbliższym czasie ma się odbyć bal u księżnej, na którym zostaną ogłoszone Krwawe Łowy na Gwen Adryn. Najstarszą Brujah w mieście. Chyba nie powinno więc dziwić, że stare i doświadczone wampiry, które nie do końca wpasowują się w wizję rządów Anny Bowsley opuściły miasto. Może słowo “emerytura” zostało tu niewłaściwie dobrane. Tak czy inaczej myślę, że Pater Thomas chciałby przeorganizować struktury i wymierzyć sprawiedliwość winnym uderzając spoza miasta.
Darius podrapał się po podbródku i sięgnął do dokumentów w szafce biurka.
- W czasie remontu na Bankstreet odkryto przedwojenne mitreum. Zasypane w czasie wojny. British Museum przejęło je jako teren wykopalisk. A dzięki moim kontaktom w muzeum udało się zabezpieczyć sześć znalezionych na miejscu sarkofagów, które prawnie powinny należeć do rządu Wielkiej Brytanii. Nie jesteście niczyją własnością, ale Patre Thomas wierzy, że jesteście wielka szansą dla naszego kultu. Ja wierzę, że nam pomożecie.