A więc oto chodziło.
Słusznie, gdy tylko Stane pojawiła się i bezczelnie zabrała śledztwo Lordowi Solonowi, a rewelacje o ksenońskim pochodzeniu bransolet wyszły na światło dzienne, zaproponowałem przekazanie śledztwa w ręce odpowiedniego Ordo.
Choć nadal nie jestem pewien czy śledztwo powinno prowadzić Ordo Malleus czy Ordo Xeons? A może wszystkie trzy Ordo jednocześnie? Sprawa wymykała się i przenikała przez kompetencje wszystkich trzech Wielkich Oficjów, iż trudno było zaznaczyć wyraźne granice. To, że mistrz Solon zawezwał mnie i resztę komórki, a ona sam przynależał do Ordo Hereticus wydawało się logiczne z natury pierwotnych założeń sprawy.

Wszystko przestało być takie jasne w chwili, w której odkryłem owe bransolety i ich połączenie z kadrą Nefrita. Cały splot wydarzeń, których konsekwencje odczuwam właśnie teraz, są wynikiem mojego śledztwa.
Pozostawałem w swojej postawie, milcząc i uważnie przysłuchując się rozmowie. Co jakiś czas Flavion wytrącał mnie z czynności, uświadamiając mnie kto przemawia.
I znowu słyszę głos tego psa, bo inaczej nie mogę nazwać kogoś, kto stoi w służalczej postawie wobec Stane. Mgliście pojmuję hierarchię, ale zawsze wydawało mi się, że poza starszeństwem, Inkwizytorzy mają wobec siebie równy status. Cóż, myliłem się.

Kontrolując swoją mimikę, nie daję po sobie poznać, że ten podnóżek przyznał się do mojego talentu oraz głównej roli w prowadzeniu śledztwa. Miłe wyróżnienie, nawet z ust takiego typa jak on. Rzecz jasna, zaczął rzucać się niczym zirytowane dziecko, czym przypominał mi tego białoskórego gryzipiórka. Stanowiliby idealną parę.
I jeśli jest jedno nazwisko, które znane jest powszechnie,a jest łączone z calixiańskim konklawe Inkwizycji, to był nim Lord Inkwizytor Anton Zerbe, co też potwierdził swoim szeptem i reakcją Flavion. Idę w jego ślady i wlepiam wzrok jeszcze bardziej w posadzkę. Zastanawiam się tylko, kiedy pojawi się tutaj osobiście lord Arkses Solon wraz z Estiree przy boku.