2519.I.17; Wellentag (1/8); przedpołudnie
Sebastian obudził się i po prostu leżał. Ogarnęła go totalna niechęć do czegokolwiek. Mimo wszelkich starań, to jego ograniczone zdolności powodowały, że niewiele był w stanie osiągnąć. Jednocześnie nie posiadał takich kontaktów aby użyć ich do pchnięcia tematu do przodu. Wypytywanie wszystkich o mistrza Mariusza było bardzo złym pomysłem i szukaniem igły w stogu siana. Obecnie miał dwa punkty zaczepienia. Tawerna “Trzy żagle” i karczma “Piwniczna”. Do pierwszej postanowił zaglądać wieczorami, a co do drugiej to planował zjeść śniadanie i zapytać Herbiego czy Hanna nie zostawiła mu żadnej wiadomości.
W “Piwnicznej” było dość pusto. W końcu była pora między śniadaniem a obiadem. Hanny nie zastał. Co dziwne nie było przy profesji jaką się trudniła. Ale Herbi przekazał mu, że rudowłosa wspomniała, że ma jakąś wiadomość dla Sebastiana. No ale ona sama pewnie będzie później. Na obiad a może na kolację gdy będzie więcej ludzi i potencjalnych klientów na jej wdzięki.
Sterben był zawiedziony. Jego irytacja rosła. Podziękował i odwrócił się na pięcie aby wrócić tutaj później. Póki co skierował się do swojego mieszkania. Czuł się bezużyteczny i zrozpaczony. Właśnie dlatego olśniła go jedna myśl.
- Testujesz mnie, tak? Sprawdzasz moją wytrzymałość? Mam ci coś udowodnić? Niech tak będzie - mamrotał do siebie w drodze powrotnej.
Po wejściu do domu od razu skierował się do tylnych drzwi. Rozglądnął się po półkach, na których stały różne słoje i metalowe pojemniki. Zdjął kilka z nich i otworzył. Ze środka buchnął odór gnijącego mięsa. Używając kilku z nich i nieco świeższych próbek zdobytych na swoich klientkach, przygotował koncentrat jaki zamierzał użyć później tego dnia.