Farmy hydroponiczne, poziom -3

O ile zamknięty mały, świat enklawy kręcił się dla niektórych w okół relacji społecznych, o tyle dla Altego taki wyznacznik pozycji w ponadjednostkowej hierarchii podziemnego emoporium codziennego życia pozostawał niezgłębioną zagadką. Pokorne, bogobojne, kastowe życie było dla albinoski układanką, do której nigdy nie pasowała. Znalazła więc swoją drogę do wyzwolenia w bólu, który hołubiła i któremu bez skrępowania się oddawała nosząc z dumą i na pełnym widoku nowe znamiona swojej winy.

- Byłystek może mnie pocałować w dupę, tak samo jak Ty. Swoją zmianę skończyłam, miska pasty należy mi się za to tak samo jak Tobie za świecenie wypacykowaną przez tatusia dupą przed nadzorcami.

Żyleta zacisnęła pięść czując jak ciąży jej na biodrach pas wsparcia pękający w szwach od znalezisk z samotnych wycieczek w najgłębsze czeluście zapomnianych przez czas i ludzi korytarzy podziemnego kompleksu. Nieprzyjemny chłód starej, pneumatycznej rękawicy i wychuchanego, bojowego noża ocierającego się rękojeścią o jej udo hamował zapędy do udowodnienia, kto jest górą w tym starciu. Nie ustąpiła jednak, nie cofnęła się, czekała na reakcję zgniłego kwiatu kobiecości wyhodowanego w mrokach nepotyzmu.