Żyleta puściła mimo uszu pytanie Magika. Jego pasja do wybuchów mogła posłać pół kompleksu do piachu, nie żeby nie była to kusząca perspektywa, ale czas potrzebny na sporządzenie bomby, nie był współmierny z tym potrzebnym na zwyczajne zamieszaniem kijem w fekaliowym bagielniku. Do tego bez problemów znaleźli się bohaterscy bracia chętni do poświeceń za resztę grupy... a przynajmniej za Altego. Upust swej radości dała w pełnych mentalnego wsparcia słowach podsumowaniu predyspozycji mąci-gówien.

Nim jednak żart zdążył dobrze wybrzmieć, sytuacja straciła na uroku dołączeniem do zabawy kolejnego żywego pomiotu zapomnianych czeluści i to nawet brzydszego od monstrualnej Trzyłapki. Albinoska wprawnym ruchem wyciągnęła zza pasa nóż do rzucania i cisnęła nim w poruszające się po gęstej cieczy oślizgłe cielsko.

Wraz z ostrzem w stronę Łasicy i Świrka poleciały słowa bojowniczki:

- Uważajcie tam na górze! Mamy Towarzystwo! - wydarła się na całe gardło.

Jeśli nawet nie uda się jej pojedynczym rzutem zabić stworzenia to być może zranieniem i hałasem sprowokuje go do ataku na siebie zamiast na ściśniętych na półce prawie bezbronnych maruderów. Tak by było nawet łatwiej. Przynajmniej można by było w prosty sposób odzyskać swoją własność.