lastinn - Wyświetl Pojedyńczy Post - Dokąd zaprowadzą ścieżki [Tabula Rasa

Santorine · 13-11-2020, 16:15

- Ale... Tak daleko razem zaszliśmy - zaskakująco Dizzi pierwszy wyraził niechęć do pozostania. Spojrzał na wskazaną trójkę z jakąś nadzieją w oczach.

Gveir pogładził swoją szczeciniastą brodę.
- Nie mam oporów, aby reszta poszła z nami, jednak będzie to trudne zadanie. Może to oznaczać nawet waszą śmierć - rzekł Gveir. - Dla mnie liczy się tylko walka, jeśli nie boisz się położyć życia na szali, możesz iść z nami, Dizzi. To twój wybór.

Spojrzał na niedźwiedzicę.
- To samo się tyczy ciebie, Karhu. Nie musisz iść, jeśli tego nie chcesz.
Gveir nie potrzebował wiele. Wystarczyły mu tylko jego ostrza i był gotów.*

- Zgadzam się z Gvierem - oznajmił Esmond, bawiąc się jednocześnie zapięciem od nowego płaszcza - waszą decyzją jest to, czy checie ryzykować własne życia, nikt też nie będzie miał wam za złe gdybyście postanowili zrezygnować.

- Sądzę jednak, że decyzja byłaby łatwiejsza, gdybyśmy poznali WSZYSTKIE szczegóły - dodał, obracając wzrok na Ristoffa i jego skruszały kikut dłoni.

Hektor pokiwał wpierw głową na uwagę Gveira, lecz zawahał się.
- Pozostawiłbym na pewno naszego wpółżywego jeńca. On jest już niepotrzebnym zmartwieniem.
Mówiąc to uświadomił sobie, że trzyma dłoń na torbie przewieszonej przez krzesło. Torbie, w której ukrył się Kruk.

Ristoff przeniósł spojrzenie na zainteresowanych. Aurarius kręcił palcami po stole zerkając to na maga to na utopca omijając zupełnie łowcę.
- No… ja zostanę. Tak. Ja zdecydowanie wolę zostać.
Izabella pokręciłą z niedowierzaniem głową.
- Tchórz jesteś i tyle - zaczęłą zakładając ręce na piersi. Zaraz jednak jej mina zmiękła i w spojrzeniu pojawił się strach. - Ale ja wcale nie jestem lepsza. Może na was tutaj poczekam? W końcu mieliście tylko sprawdzić co się stało.
Ristoff dalej milczał czekając aż wszyscy się wypowiedzą. Póki co wydawało się jakby pominął zupełnie to co powiedział Esmond.
- No to jak tam mówicie, to ja pojadę. Wozem będzie szybciej, a jak będzie za wąsko dla wozu, to pojedziemy na yatakach. Poradzą sobie. Jestem z wami od początku to i do końca zostanę. Zgadzam się jednak, że tego nieprzytomnego jegomościa to może u karczmarza zostawić. Oszczędziliśmy go to teraz też o niego trzeba zadbać. Jakieś drobne zostawić aby się nim zajęli zamiast mu ukraść co ma.

- Zróbmy tak - zgodził się Gveir. - Ruszajmy więc!

13-11-2020, 16:15	#138
Santorine Reputacja: 1	- Ale... Tak daleko razem zaszliśmy - zaskakująco Dizzi pierwszy wyraził niechęć do pozostania. Spojrzał na wskazaną trójkę z jakąś nadzieją w oczach. Gveir pogładził swoją szczeciniastą brodę. - Nie mam oporów, aby reszta poszła z nami, jednak będzie to trudne zadanie. Może to oznaczać nawet waszą śmierć - rzekł Gveir. - Dla mnie liczy się tylko walka, jeśli nie boisz się położyć życia na szali, możesz iść z nami, Dizzi. To twój wybór. Spojrzał na niedźwiedzicę. - To samo się tyczy ciebie, Karhu. Nie musisz iść, jeśli tego nie chcesz. Gveir nie potrzebował wiele. Wystarczyły mu tylko jego ostrza i był gotów.* - Zgadzam się z Gvierem - oznajmił Esmond, bawiąc się jednocześnie zapięciem od nowego płaszcza - waszą decyzją jest to, czy checie ryzykować własne życia, nikt też nie będzie miał wam za złe gdybyście postanowili zrezygnować. - Sądzę jednak, że decyzja byłaby łatwiejsza, gdybyśmy poznali WSZYSTKIE szczegóły - dodał, obracając wzrok na Ristoffa i jego skruszały kikut dłoni. Hektor pokiwał wpierw głową na uwagę Gveira, lecz zawahał się. - Pozostawiłbym na pewno naszego wpółżywego jeńca. On jest już niepotrzebnym zmartwieniem. Mówiąc to uświadomił sobie, że trzyma dłoń na torbie przewieszonej przez krzesło. Torbie, w której ukrył się Kruk. Ristoff przeniósł spojrzenie na zainteresowanych. Aurarius kręcił palcami po stole zerkając to na maga to na utopca omijając zupełnie łowcę. - No… ja zostanę. Tak. Ja zdecydowanie wolę zostać. Izabella pokręciłą z niedowierzaniem głową. - Tchórz jesteś i tyle - zaczęłą zakładając ręce na piersi. Zaraz jednak jej mina zmiękła i w spojrzeniu pojawił się strach. - Ale ja wcale nie jestem lepsza. Może na was tutaj poczekam? W końcu mieliście tylko sprawdzić co się stało. Ristoff dalej milczał czekając aż wszyscy się wypowiedzą. Póki co wydawało się jakby pominął zupełnie to co powiedział Esmond. - No to jak tam mówicie, to ja pojadę. Wozem będzie szybciej, a jak będzie za wąsko dla wozu, to pojedziemy na yatakach. Poradzą sobie. Jestem z wami od początku to i do końca zostanę. Zgadzam się jednak, że tego nieprzytomnego jegomościa to może u karczmarza zostawić. Oszczędziliśmy go to teraz też o niego trzeba zadbać. Jakieś drobne zostawić aby się nim zajęli zamiast mu ukraść co ma. - Zróbmy tak - zgodził się Gveir. - Ruszajmy więc! __________________ Evil never sleeps, it power naps!