Konrad, Peter, Bladin

Szlachcic ruszył prosto do kraty, jak gdyby niezadowolony z miejsca i sytuacji, w jakich się znalazł. Ostrzeżony przez towarzyszy zwolnił jednak, najpierw obserwując okolice. Nie widział nic podejrzanego, Reik był niedaleko, podobnie jak nieduża kępa drzew. Krata była jednak przymocowana na stałe, bez żadnych furtek czy kłódek, które można by otworzyć. Dopiero po chwili zwrócił uwagę na kilka krzywych prętów. Część z nich została przepiłowana i można je było bez problemu wyciągnąć.

Stojący na straży kompani nasłuchiwali, ale nic to nie dało. Peterowi zdawało się przez chwilę, że słyszy przytłumione głosy dobiegające z kierunku, z którego przyszli, ale mogło to być tylko złudzenie. Grupa, która miała iść za nimi nie nadchodziła. Bladin obejrzał ściany tunelu w rejonie wylotu, wyglądały na dość standardową robotę murarską, bez żadnych ukrytych niespodzianek