- Pani! – Diaboł ukłonił się dworsko przed Victorią, choć trzeba przyznać, że etykieta wymagała utkwienia spojrzenia w podłodze, nie w dekolcie. – Ratować cię to nie tylko zaszczyt, ale i przyjemność.

Chwilę później zginął elf, ten zły, który twierdził, że jest dobry, choć zachowywał się jak zły. Cóż, jedno było pewne, on sam teraz powinien już wiedzieć, jak zostało osądzone jego życie.

- Powoli kończą nam się elfy! Może pośpieszymy się, ale dla odmiany spróbujemy użyć własnych odnóży, a nie latających skał i portali? Coś ta wasza magia wplątuje nas w kłopoty za każdym razem.

Sprawy magiczne, czy to pułapki, czy to spalone zaklęciem trupy cuchnące nekromancją zostawił magom. Sam postanowił poszukać standardowych przejść i pułapek, tylko na takich się znał. Zazwyczaj je znajdował, choć czasem tylko dzięki uruchomieniu. Jakoś jednak żadna do tej pory nie potrafiła znacząco skrzywdzić Dragana. W końcu był nieśmiertelny, jak sam twierdził. Albo miał farta, jak mówili pozostali.