Ucieczka z miejsca zbrodni niemal automatycznie gwarantowała wyrok skazujący, w najlepszym razie powieszenia za współudział. Z drugiej strony pozostanie na miejscu, w karczmie, gwarantowało śmierć już teraz. Wniosek był prosty - należało spierdalać, a inne problemy rozwiązywać w miarę ich pojawiania się. Nie wątpił, że takowe nadejdą. Albo nadlecą (bełtami), jeśli szybko się nie oddalą.
Jego myśli były jednak zaprzątnięte poszukiwaniem rozwiązania zagadki tajemniczych śmierci. Wleźli do karczmy - i strażnicy umarli. Sven wlazł do kuchni - i obsługa też nie żyła. Czyżby samym zwróceniem na jakieś miejsce powodowali czyjąś śmierć? Starał się nie patrzeć na jadącego przed nim Svena, zerknął za to do tyłu, na strażników, czekając co też się z nimi stanie. W końcu przejechali tuż obok nich...