Ulrich

Podchodzę cały czas się rozglądając. Widząc szlachcica lekko się cofam. No cóż, przynajmniej wnętrzności ma na miejscu. Przyglądam się, czy nie ma jakiejś formy pułapki. Nim cokolwiek dotknę...

- Może druga osoba wyjaśni, co się tu wydarzyło. Możemy nieboszczyka chwilowo zostawić w spokoju. Chyba nie ucieknie.

Z nożem w ręku zbliżam się do stangreta. Sprawdzam, czy coś mu dolega, czy reaguje na słowa, szturchnięcie. Generalnie będę starał się najpierw ustalić, w miarę możliwości, co tu się odsigmamłotodzierżyło. Bo na dobrowolny datek na rzecz gorzelni to nie wygląda.

Może to dziwne, ale aż uśmiechnąłem się do swoich myśli. Tutejsi ludzie nie tyle cenią co czczą ostlandzką. Datki na rzecz wznowienia płynnej łaski, znaczy produkcji, to może być nie najgorszy pomysł.