Bardziej niż na prymitywne zaczepki, Birgit zwróciła uwagę na to, że miałyby być "złym znakiem". Owszem, Francuzi przegrywali, a ten ponury szpital był tylko kolejnym z pasma dowodów niesprzyjających okoliczności. Nawet świadków należało stąd jak najszybciej zabrać.


Tymczasem agenci mieli już kilka dni spóźnienia i mimo porządnego odpoczynku przez noc oraz wygodnej (w porównaniu z pieszym przedzieraniem się przez las) podróży, "kapral Gordon" rzeczywiście zachowywała się nieco sztywno, w sam raz jak na zajętego zadaniem żandarma. Nie musiała nic dodawać, kiedy do pielęgniarki padły pytania od starszych stopniem. Miała więc czas rozejrzeć się wokoło, czy wymienione przez porucznik nazwiska odezwą się jakimkolwiek echem wśród innych pacjentów lub sanitariuszy. Starannie ukrywała przy tym ciekawość, dotyczącą zwłaszcza niemieckiego jeńca.